- F.
- Th.
- S.
- A.
- N.
I.
propr.
(abstr. ) władza, zwierzchność, panowanie, nieraz tyle co własność; potestas, imperium, iurisdictio,interdum i. q. dominium.
Abundat
dicionis imperium (
DokPrz
p. 4, a. 1320)
potestatis dicio (
BreslUB
p. 180, a. 1352)
.
Iuncturae potiores praeter eas, quae in
Th. enumerantur
a. de redigendo veniendoque in dicionem
(cf. Th.
V 1, 962,4—61)
α. dicioni alicuius conicere (
KADŁUB.
p. 6
et saepius), restituere (
KomKadł
p. 467
)
, submittere (
*KodKKr I
p. 169, a. 1324
et saepius).
β. ad dicionem alicuius redigere (
DŁUG. Hist. V
p. 250
).
γ. in dicionem alicuius accedere (
DŁUG. Hist. V
p. 468
)
, assumere (
id. Op.
p. 250
)
, retorquere (
id. Hist. I
p. 407
)
.
δ. sub dicione alicuius redigere (
CodVit
p. 881,
a. 1429)
. b. de statu dicionis
(cf. Th. V 1, 962, 62—963, 7)
α. dicioni alicuius adiacere(
PommUrk VI
p. 422, a. 1309)
, respondere (
*KodWp I
p. 12, a. 1136)
, subesse (
SchlUrk
p. 408, a. 1290
et saepius), subsistere (
CodEp III
p. 5, a. 1446)
.
β. sub dicione alicuius commorari (
CodEp I 2,
p. 78, a. 1449)
, consistere (
StPPP VII
p. 503,
a. 1475)
, exsistere (
AKapSąd III
p. 230, a. 1430)
, manere (
*CodEp III
p. 153, a. 1471)
. c. de dicione solvenda
(cf. Th. V 1, 963, 7—14) a dicione alicuius absolvere (
DŁUG. Hist. I
p. 376
)
.
Syn. et iuxta posita
dominium
ib.
p. 261
)
, ius (
APozn I
p. 392, a. 1465)
, regimen (
CodEp I 2,
p. 78, a. 1449
et saepius).
II.
transl.
(concr. ) obszar będący pod czyjąś władzą, włość, posiadłość, ziemia; regio imperio alicuius subiecta, possessio, ager alicuius
Tom. I p. 15 (a. 1507) : Moscorum dux ... cum exercitu suorum arce Smoleńsko preterita XXX milliariis in d-em Lithuanie ingressus fuit.
Ib. p. 18 (a. 1507) : Alexander ... pacem cum Mosco socero fecit, arces et d-es suas ab eo non repetiit.Ita passim saec. XVI.