- F.
- Th.
- Bl.
- L.
I.
gram. wyrażający pragnienie, życzenie; qui desiderium exprimit
GŁOG. Alex. I fol. R IIa: lacesso est d-um descendens a verbo lacero, quia lacessere significat cum desiderio lacerare vel... irritare.
Ib. fol. T IIa : verbum d-um est, quod desinit in -so et significat desiderationem actionis vel passionis sui primitiui vt viso ... id est cupio videre, facesso ... id est desidero facere.Cf. Th. V 1, 697, 51 sqq.
II.
phil. dotyczący pragnień, pragnieniowy; qui ad desiderium pertinet
GŁOG. Anim. fol. d VIIIa : virtus motiua animalis, cuius actus subest rationi ... vocatur appetitiua siue d-a.
III.
iur. res [(e Pol. ]korzystna rzecz) czyn dokonany z myślą o nieuczciwym zysku, kradzież, rabunek; fraus, furtum, iniuria
StPPP II p. 487 (a. 1441) : Petrus ... juramento euasit Nicolaum ... pro d-a re «korzistna rzecz», sicut ipsum citauerat.
Ib. p. 491 (a. 1441) : obsidens sibi nocturno tempore viam, d-a re alias «coristhną rzeczą»intulit sibi duo wlnera cruenta et circa hoc recepit sibi balistam.Ad rem cf. Słownik Staropolski s. v. korzystny. Cf. DESIDERATUS II 2.