I. gram. wyrażający pragnienie, życzenie; qui desiderium exprimit

GŁOG. Alex. I fol. R IIa: lacesso est d-um descendens a verbo lacero, quia lacessere significat cum desiderio lacerare vel... irritare.

Ib. fol. T IIa : verbum d-um est, quod desinit in -so et significat desiderationem actionis vel passionis sui primitiui vt viso ... id est cupio videre, facesso ... id est desidero facere.

Cf. Th. V 1, 697, 51 sqq.

II. phil. dotyczący pragnień, pragnieniowy; qui ad desiderium pertinet

GŁOG. Anim. fol. d VIIIa : virtus motiua animalis, cuius actus subest rationi ... vocatur appetitiua siue d-a.

III.

iur. res [

(e Pol. ]korzystna rzecz) czyn dokonany z myślą o nieuczciwym zysku, kradzież, rabunek; fraus, furtum, iniuria

StPPP II p. 487 (a. 1441) : Petrus ... juramento euasit Nicolaum ... pro d-a re «korzistna rzecz», sicut ipsum citauerat.

Ib. p. 491 (a. 1441) : obsidens sibi nocturno tempore viam, d-a re alias «coristhną rzeczą»intulit sibi duo wlnera cruenta et circa hoc recepit sibi balistam.

Ad rem cf. Słownik Staropolski s. v. korzystny. Cf. DESIDERATUS II 2.