- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- L.
I.
praedicatio
orzekanie nadające nazwę; qua aliquid denominatur
BYSTRZ. Top. fol. r lb : duplex est predicatio d-a: quedam est sumpta a parte essentiali, que dicit partem quidditatis rei, sicut est genus vel differentia; alia est d-a predicatio sumpta a forma accidentali alicui accidentaliter inherente.
Ib. fol. r 2a : d-a predicatio interdum accipitur pro omni predicatione concretiua alicuius predicati de aliquo subiecto et isto modo quidditativa predicatio et d-a non repugnant.
Item
praedicatum
id. Log. fol. f la : decem genera generalissima habent habitudinem ad genus generalissimum sicut ad aliquod predicatum d-um denominatiue dictum de eis, non tamen sicut ad predicatum quidditative dictum de eis.
II.
abs. loco subst.
denominativum,,
-i
n.
a.
reale
rzecz, na którą wskazuje określenie; definitur
GŁOG. Porph. fol. 1 IIIb : d-um reale ... est res realis, que denominatur ab aliqua forma reali, vt paries est d-um ab albedine, cum albedo est in pariete et Joannes dicitur d-um ab infirmitate, quando infirmitas est in eo.
Simili sensu
secundum rem
(opp.
secundum vocem)
BYSTRZ. Log. fol. 1 2b : homo et animal sunt d-a secundum vocem tantum, sed non sunt d-a secundum rem et vocem simul.
b. logicaletermin pochodny, zwł. nazwa konkretna w stosunku do abstrakcyjnej; definitur
GŁOG. Porph. fol. 1 IIIb : d-um logicale ...est terminus concretus significans aliquod reale denominatum ab aliqua ratione formali vt albus, niger; omne ergo adiectiuum est d-um, sed non econuerso ... quia homo est d-um ab humanitate et ... homo non est adiectiuum.Simili sensu abs.
BYSTRZ. Log. fol. k la : d-a dicuntur quecunque ab aliquo solo casu differentia sunt et secundum illud nomen habent appellationem, vt grammaticus a grammatica, fortis a fortitudine, facundus a facundia (cf. GŁOG. Porph. fol. 1 IIIa).
WROCŁ. Intr. fol. I 4b : coniugata sunt concretum et abstractum, siue abstractum cum suo d-o, vt iustitia et iustus.Ita saepius.
N.
superius :
BYSTRZ. Top. fol. p 2a : diffinitio ... potest accipi vt modus et tunc sicut diffinitio est quoddam superius d-um ad animal rationale, ita est etiam quoddam superius d-um ad diffinitionem sui ipsius (cf. contextum ).