- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
- A.
- H.
- N.
I.
nadawać nazwę, nazywać;
nomen imponere, nominare. Pass. nazywać się, nosić nazwę: appellari (de vicis, fluviis sim.).
Praec. phil.
per denominationem extrinsecam (extrinsece) :
BYSTRZ. Log. fol. c 5b : intentiones secunde ... d-ant primas solum per denominationem extrinsecam, sicut visio, que est in oculo, d-at extrinsece et obiectiue visum, id est rem visam.
Simili sensu
secundum aliquid extrinsecum (
WROCŁ. Epit. fol. f 4a).
Item
in habitudine ad aliud (
BYSTRZ. Log. fol. p 4a)
.
N.
subiectum denominatum
desygnat nazwy;
res nomine designata (
BYSTRZ. in MatFil IV
p. 92
).
Simili sensu
abs. loco subst.
denominatum,,
-i
n.
(opp.
formale significatum)
BYSTRZ. Top. fol. y 5b : concretum accipitur ... uno modo pro d-to et sic de eo non predicatur concretum in quid; alio pro per se significato, scilicet pro forma vel quidditate formae concretiue designata.
Id. Log. fol. m 2a : substantia accipitur vno modo pro d-to et sic est res singularis de genere substantie, alio modo pro formali significato et sic est quedam intentio secunda.
STOB. Parv. fol. A IVb : natura capitur... uno modo pro d-o seu materialiter et sic ... non est aliud quam materia et forma.Ita passim in textibus phil.
Inde
denominans,,
-ntis
n.
id quod aliquam rem nomine designat
BYSTRZ. Log. fol. C 4b : formaliter d-ns scilicet intellectio non est subiectiue in d-to, quod est res intellecta.Ita saepius ib.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
(v.
gr.
eadem denominatione :
GŁOG. Alex. II fol. C lb)
. c.
sq.
ab. a.
sq.
de :
BYSTRZ. Top. fol. r lb : d-re est seipsum nominare de aliquo inconcreto, a quo est diuersum.
Ib. fol. r 2a : d-re est aliquid de alio nominare.
II.
wymieniać po imieniu, wspominać, wyliczać;
nominare, commemorare, enumerare
AGZ VI p. 35 (a. 1451) : omnes agros cum pratis et aliis usibus... tamquam hic essent specialibus vocabulis omnia d-ta et dinumerata.
APozn I p. 191 (a. 1453) : si super primum terminum sue inscripcionis d-tam summam ... solvere neglexerit.Ita vulgo saec. XV—XVI . Occ. wyrazić, określić; exprimere, definire
AGZ XV p. 96 (a. 1468) : Katherina ... in eadem citacione non d-vit alias «nye wyobrazyla» nec descripsit, quod ipsum Michaelem posset in primo termino condempnare.
CracArt I p. 411 (a. 1541) : renuntiavit dotalitio suo per ... maritum suum ... sibi d-to.
III.
źle o kimś mówić, obelżywie się wyrażać;
maledicere alicui
KsgKaz p. 531 (a. 1401) : d-ndo molendinatorem unum, quia ... deberet secari sicut olera secantur.
AKapSąd II p. 431 (a. 1469) : ipsum furem, latronem ... et plura verba hiis similia d-ntes et ascribentes.