- F.
- Th.
- L.
- A.
I.
propr.
1.
zwieszający się, opuszczony;
dependens.
N. constr. sq.
ad:
HUSSOV. p. 33, v. 649 : d-us ad infima ramus.
2.
nisko położony, głęboki; depressus, profundus
DŁUG. Hist. V p. 334 : consules ... in castrum deducti et in turris partem d-iorem trusi sunt (cf. MIECH. Chr. p. 318).
N. geom.
VITELO Opt. p. 270 : punctum N d-ius est puncto B, ergo contingens linea NR erit d-ior linea contingente, que est AB.
3.
długi (o brodzie); longus, promissus (de barba).
II.
transl.
pokorny; humilis, submissus (saec. XVI).