phil. t. t. współoznaczający; qui praeter certam quandam rem aliud quippiam etiam significat

BYSTRZ. ParvLog fol. L Ia : duplices sunt termini, quidam sunt absoluti et quidam c-i (cf. GŁOG. Porph. fol. g IIb).

GŁOG. Hisp. fol. 56a : termini ... c-i ... significant res de predicamento accidentis, vt ‘albus, niger’.

GIEŁCZ. fol. A 3a : terminus vero non c-us dicitur ille, qui absolute significat suum significatum, non denotando ipsum adiacere vel non adiacere alicui.

Distinguuntur

GIEŁCZ. fol. K 7b : termini ... c-i... sunt duplices, scilicet c-i essentiales et c-i accidentales (sequitur definitio ).

Ib. fol. A 3a : termini connotativi sunt duplices: scilicet positiui, qui scilicet significant aliquid per modum adiacentis alteri ... alij sunt termini c-i priuatiui, qui scilicet significant aliquid per modum alteri non adiacentis.