[CONNUENTIA]
s.
CONUENTIA,
-ae
f.
(connuo)
- B.
zezwolenie, przyzwolenie; assensus, approbatio
CodPom I p. 219 (a. 1210) : villas omnes, que ... ad eos spectant hereditario, nostra c-a ecclesiae assignauerunt.Cf. CONIVENTIA II 3 CONIVENTIO.