General
Full Entry
More

CONIUGATIO

Grammar
  • Formsconiugatio, coniugacio
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -onis
  • Part of Speechnoun
  • Genderfeminine
Meaning Outline
  • I. phil. conexio, coniunctio (praemissarum in syllogismo)
  • II. declinatio verborum.

Pełne hasło

CONIUGATIO s. CONIUGACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • BJ.
I. phil. połączenie, zespolenie, związek (przesłanek w sylogizmie); conexio, coniunctio (praemissarum in syllogismo)
GŁOG. ExLog fol. 22a : c-o ... est figuralis premissarum combinacio.
BYSTRZ. AnalPr fol. g 8b : sex esse c-es constantes et tres inconstantes.
Ita saepius.
II. gramm. koniugacja, odmiana czasownika; declinatio verborum.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)