- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- BJ.
- N.
I.
wspólnota, współżycie; communio, communitas, societas,
v.
gr. fidelium (
*KodWp I
p. 125, a. 1233)
, populi (
ZABOR. Coel. fol. A 3a).
II. mutua et
abs.
1.
wspólne mieszkanie, przebywanie z kimś;
actus cohabitandi, vita communis, convictus.
Syn.
communicatio, mora (
DŁUG. Op.
p. 620,
cf.
CodEp I 2,
p. 132
).
2.
pożycie, obcowanie (w małżeństwie); viri et feminae contubernium.
Additur
carnalis (
ArHist V
p. 152, a. 1470).
Distinguitur
matrimonialis (
ib.
p. 112, a. 1453
et passim; simili sensu coniugalis:
Dogiel I
p. 177, a. 1515
; coniugalis debiti:
ZabDziej III
p. 333, a. 1494)
.
Opp.
indecens (
AKapSąd III
p. 40, a. 1473
;
ib.
p. 95, a. 1503)
, inhonesta
(
ib.
p. 95
,
a. 1503
;
VisitCr
p. 88, a. 1546).
Iuxta posita
commercium (
AKapSąd II
p. 514, a. 1440)
,
conversatio
(
ib.
p. 581, a. 1460)
, frequentatio
(
KodWp II
p. 391, a. 1326).
Constr. ad 1—2:
a.
sq.
gen.
(vel
pron.
possessivo).
b.
sq.
dat.
AKapSąd III p. 190 (a. 1517) : propter c-em certe mulieri.
c.
sq.
cum :
ArHist V p. 112 (a. 1453) : c-em matrimonialem cum Petronella.
DŁUG. Op. p. 620 : patri tuo cum eodem ... cardinali ... omnis fuit et c-o, communicatio et mora.
d.
sq.
inter :
ArHist V p. 152 (a. 1470) : super c-e carnali inter eosdem facta.