- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- BJ.
- A.
I.
1.
współzamieszkiwać, mieszkać wraz z innymi na jakimś obszarze;
simul cum aliis in aliquo loco habitare, degere.
2.
licznie zamieszkiwać; congregatim habitare
MIECH. p. 9 : gens circa fluuium Vandalum c-ns Vandalite.
II.
1.
mieszkać z kimś pod jednym dachem; in eadem domo cum aliquo stare, habitare.
2.
współżyć, obcować (w małżeństwie); contubernio alicuius uti (de viro et femina).
Additur imprimis
carnaliter (syn. commisceri:
AKapSąd I
p. 7,
a. 1430
et passim).
Distinguitur
matrimonialiter
(
ib. II
p. 850, a. 1527)
, per contractum (
PrPol
p. 64, a. 1420).
Opp.
pecunia
(
ib.
),
adultero modo
(
ArHist V
p. 103, a. 1443)
, minus pudice (
AKapSąd III
p. 104, a. 1506).
Constr. ad 1—2:
a.
abs.
b.
sq.
dat.
c.
sq.
cum.
d.
sq.
in
c.
abl.
KodWp I p. 371 (a. 1267) : clerici in domibus ipsarum concubinarum ... non c-ent.