- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
I.
gramm. omówienie, opisanie; circuitus plurium
verborum.
N. de vocum declinatione
GŁOG. Don. fol. 29a : talia nomina habent comparativum per c-em positiui et ... adverbij ‘magis’.
Id. Alex. I fol. 175b : ‘ miseret’ habet perfectum ‘misertum est’ per c-em.
II.
1.
dokładny opis, szczegółowe określenie; descriptio diligens, accurata
CodSil X p. 77 (a. 1316) : que c-o et locorum expressio ... sufficiens videbatur (cf. CodSil V p. 169).
ConcPol IV p. 151 (a. 1435) : nominatim ... interdicti ... circumstantiis indubitabilibus aut c-e designantur.
2.
wykręty; excusatio ficta
GALL p. 444 (=91, 11 M.) : se ... innoxium talis flagitii quibusdam c-bus asserebat.
3. (e Pol. ob-mowa) oszczerstwo; calumnia, criminatio falsa
ZabDziej II p. 355 (a. 1486) : sua c-e coram Iohanne ... facta, pro qua dictus clericus se purgando etc.