General
Full Entry
More

CIRCUMLOCUTIVE

Grammar
  • Formscircumlocutive, circumloquutive,
  • Etymologycircumlocutivus
  • Inflectional type
  • Part of Speechadverb
Meaning Outline
  • circumlocutione adhibita

Pełne hasło

CIRCUMLOCUTIVE s. CIRCUMLOQUUTIVE adv. (circumlocutivus)
przez omówienie; circumlocutione adhibita
RFil XXV p. 138 (a. 1466) : multi confitentes ... palliant c-e peccati turpitudinem.
AKapSąd I p. 573 (a. 1501) : etsi non expresse, c-e tamen et per certas circumstantias ... dnum doctorem ... dehonestavit.
N. phil.
GŁOG. Hisp. fol. 19a : quod aliquis homo est prima substantia, verum est c-e, sed non existenter.
STOB. Parv. fol. A 11 Ia : mobile in vtraque opinione debet accipi pro ipsa ratione formali subiecti.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)