General
Full Entry
More

CAUSALIS

Grammar
  • Formscausalis, causale
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -e -is
  • Part of Speechadjectivenoun
  • Genderneutre
Meaning Outline
  • I. act.
    • 1. qui causa est, causae vim habet
    • 2. causam exprimens vel indicans
  • II. cuius causae planae perspectaeque sunt

Pełne hasło

CAUSALIS, -e
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • N.
phil. t. t.
I. act. przyczynowy
1. będący przyczyną; qui causa est, causae vim habet
GŁOG. Anim. fol. 30a : ydea ... habet rationem vniuersalis exemplaris c-is.
N.
subst. causale,, -is n. : przyczyna; i. q. causa
NIC. BŁ. Serm. II p. 10 : c-a vocat causas, causata vocat effectus, imagines vocat similitudines.
2. wskazujący lub wyrażający przyczynę; causam exprimens vel indicans
PARIS. Quaest. fol. Q 2a: diffinitio c-is est oratio quid est esse rei per causas ipsius rei significans.
STOB. Parv. fol. H lb : non est predicatio formalis seu quidditatiua, sed c-is.
GŁOG. Hisp. fol. 111a : exponens debet esse vna propositio hippotetica c-is.
II. pass. uzasadniony; cuius causae planae perspectaeque sunt
PARIS. Quaest. fol. c 2b: talis continentia ... est c-is et effectiua.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)