- B.
phil.
t. t. to, co zostało sprawione przez przyczynę, skutek; id quod a causa effectum est, effectus
VITELO OpM p. 1 : si est causam et c-um ponere, necesse est causam primam esse.
STOB. Parv. fol. A IIIb : in omni scientia ex cognitione ... causarum contingit scire ... c-a.
Syn. et iuxta posita
effectus (
JAC. PAR. Serm.
fol. 151b
;
NIC. BŁ. Serm. II
p. 10
)
;, principiatum (
GŁOG. Anal.
fol. 19a
)
.
Praec.
byt uprzyczynowany; ens causam habens
GŁOG. ExLog fol. 96a : ens diuiditur in causam et c-um.
STOB. Intr. fol. b lb : per dependentiam essentialem, qua c-um dependet a sua causa.
N.
primum vel primarium (
GOST. Th. fol. c la
;
ib. fol. a 5a
;et saepius).