- F.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- H.
- N.
               I. 
               
                  adi.  obdarzony
                     beneficium kościelnym;
                   beneficio ecclesiastico donatus 
               
               
            KodWp I p. 132 (a. 1233) : ut ... clericus, maxime b-us ... beneficio ... privetur.
Ib. II p. 35 (a. 1290) : cum quis de clero b-us decederet.
KodKKr I p. 163 (a. 1322) : eadem capella ... non nisi sacerdoti, qui alias non sit b-us ... conferatur.
AKapSąd II p. 61 (a. 1425) : prelatos et clericos b-os, seculares et regulares.
               II. 
               subst. 
                
               
         
                  1. 
                  urzędnik książęcy, mający uposażenie w jakimś
                     beneficium;  principis magistratus, cui
                     reditus ex quodam beneficio fluebant 
                  
               KodPol I p. 81 (a. 1257) : quos ... absolvimus ab omni prestacione ... cujuscunque census ... ad ducem, palatinum, castellanum, iudicem vel quemcunque ... suparium vel b-um pertinentis.
KodMp I p. 72 (a. 1262) : ad ... supanum uel b-um pertinentes.Cf. BENEFICIUM II 2 BENEFICIALIS BENEFICIARIUS I 1 BENEFICUS II.
                  2. 
                  posiadacz beneficjum kościelnego, beneficjant;  aliquis
                     beneficio ecclesiastico donatus 
                  
            ArHist V p. 24 (a. 1408) : quilibet rector parrochialis ecclesie et b-us.
CodEp III p.40 (a. 1449) : plebani et ceteri b-i ducatus.
Ib. p. 122 (a. 1464) : ecclesiarum rectoribus, prepositis et altaristis ceterisque b-is.
DŁUG. LibBen I p. 478 : huiusmodi agrorum novalium decimam percipiet quilibet b-us.
                        Distinguitur  
                      
                                                
                  
                     
                     maior  
                     et 
                     
                     minor  
                     i. e. cum potestate vel sine potestate ecclesia
                        
                        stica (( 
                        
                            ArPrawn I 
                           p. 404, a.
                              1542) 
                      ; 
                         
                      ; perpetuus 
                      
                     dożywotni;  cui viventi
                        beneficium adimi non potest
                     ( 
                        
                           StKapWł
                           p. 134 
                           
                         
                     
                     et 
                     
                        135, a. 1506).  
                     
                  
                                            
                        N.  constr.
                           
                      
                                                
                     
                     
                                            
               
                        a. 
                        abs. 
                         
                     
                     
                        b. 
                        
                           sq. 
                            gen. 
                            cf. 
                        
                        
                            
                        
                     
                     
                        c. 
                        
                           sq. 
                            in 
                           c. 
                            abl. 
                           
                              
                           
                        
                        
                  StSyn I p. 53 (a. 1446) : ecclesiarum ... vicarii et ministri ac b-i in eisdem.
StPPP VII p. 496 (a. 1450) : presbiter ... in aliis ecclesiis ... diocesis b-us.