I. dobrodziej; benefactor

DŁUG. Op. p. 439 : est genus humanum in suos b-os obliviosum.

II. urzędnik, zwł. książęcy, mający uposażenie w jakimś beneficjum; magistratus, praec. principis, cui reditus de aliquo beneficio fluebant

KodMaz(K) p. 399 (a. 1234) : episcopo ... indulgemus omnes solutiones et servicia de villis episcopalibus ... tam ad nos, quam ad nostros b-os pertinentes.

KodWp I p. 151 (a. 1234) : ascripticios villarum ecclesie in nullo casu nec a me nec a castellanis meis seu quibuslibet b-is iudicari volo.

SchlUrk p. 348 (a. 1261) : ut hee cause ad nos pro honore ducatus pertineant ... supanis tamen, castellanis et aliis omnibus b-is nostris ... nichil pro supis a dictis hominibus ... ecclesie ... recepturis.

PommUB p. 276 (a. 1280) : ut ... a b-orum nostrorum, palatini videlicet, castellani, iudicis, subcamerarii, vexilliferi et aliorum officialium ... ipsarum villarum incole liberrimi existant.

Ita saec. XIII saepius ,v. gr. PommUB p. 300 (a. 1282) ; KodMaz(L) p. 27 (a. 1288) ;etc. Cf. BENEFICIALIS II BENEFICIARIUS I 1 BENEFICIATUS II 1 BENEFICIUM II 2.