- Dc.
- B.
- BJ.
- N.
astr.
t. t. przyrząd astronomiczny, służący do określania
położenia ciał niebieskich oraz do oznaczania czasu, używany najczęściej przez astrologów (od XI do XV
wieku);
instrumentum astronomicum ad corporum
coelestium situs designandos atque tempus metiendum ab astrologis potissimum
adhibitum (saec. XI-XV)
VITELO Opt. p. 217 : quod totum potest fieri per a-um siue quadrantem uel aliud instrumentum certificationis uisuum.
ALBERT. p. 20 : Ptolemaeus a-um composuit per conculcationem poli ad polum visualiter; nemo enim dubitat, ubi axis a-ii est, quia ambo poli ibi sunt.
COPERN. Rv. p. 111 : pro lunari vero et stellarum locis observandis aliud construitur instrumentum, quod a-um vocat Ptolemaeus.
N.
NIC. BŁ. Tract. fol. 32a : qui ... aspicit a-um, uno paeniteat anno.
GLb p. 10 : a-um, est quoddam instrumentum artis astronomicae, «wrozenye» in tabulis.