General
Full Entry
More

ASTIPULOR

Grammar
  • Formsastipulor, adstipulor
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ari,-atus sum
Meaning Outline
  • I.
    • 1. assentiri, sententiam alicuius comprobare.
    • 2. inclinare ad aliquid
  • II. se obligare, polliceri

Pełne hasło

ASTIPULOR s. ADSTIPULOR, -ari,-atus sum
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Bl. (ads-),
  • S. (
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • N. s.
  • v.
  • astipulo)
[ active usurpatur CodVit p. 1028 (a. 1416) : cum quo regno Ordo a longis temporibus pacem astipulavit.]
I.
1. zgadzać się z kimś, przyświadczać komuś, popierać kogoś; assentiri, sententiam alicuius comprobare.
Constr.
a. abs.
b. sq. dat.
c. sq. ad:
GŁOG. Phys. fol. B 4a : ad hoc a-atur Aristotelis autoritas.
2. skłaniać się; inclinare ad aliquid CodVit p. 1028 (a. 1416) : cf. sq.
DŁUG. Hist. III p. 23 : plures ... ad misericordiam a-bantur, quam etiam Bohemorum superbia et avaritia coauxerat.
II. zobowiązywać się, obiecywać; se obligare, polliceri
DŁUG. Hist. III p. 413 : duce Withawdo vicissitudinarie a-nte, quod pro beneficio ... vellet gratiam Ordini ... referre.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)