- F.
- Th.
- S.
- Bl. (ads-),
- S. (
- Dc.
- BJ.
- A.
- N. s.
- v.
- astipulo)
[
active usurpatur
CodVit
p. 1028 (a.
1416)
:
cum quo regno Ordo a longis
temporibus pacem astipulavit.]
I.
1.
zgadzać się z kimś, przyświadczać komuś, popierać kogoś; assentiri, sententiam alicuius comprobare.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
dat.
c.
sq.
ad:
GŁOG. Phys. fol. B 4a : ad hoc a-atur Aristotelis autoritas.
2.
skłaniać się; inclinare
ad aliquid
CodVit
p. 1028 (a.
1416)
:
cf.
sq.
DŁUG. Hist. III p. 23 : plures ... ad misericordiam a-bantur, quam etiam Bohemorum superbia et avaritia coauxerat.
II.
zobowiązywać się, obiecywać;
se obligare, polliceri
DŁUG. Hist. III p. 413 : duce Withawdo vicissitudinarie a-nte, quod pro beneficio ... vellet gratiam Ordini ... referre.