I. iur. t. t. termini et abs. stawienie się na rozprawę sądową (zwł. w nieobecności strony przeciwnej); actus in iudicio comparendi (praec. adversario absente)

KsgMaz 1 p. 40 (a. 1405) : a-o termini: nota, vidimus ... Newrzidum ... termino comparente feria secunda proxima ... contra et adversus tribunum Plonensem ... et contra dominam de Brodzino, et non fuerunt.

Ib. p. 119 (a. 1412) : a-o termini: vidimus Troyanum ... termino astare in et super Stanislaum ... qui citans Troyanumsolus non comparuit.

AGZ XIV p. 118 (a. 1443) : et iudex dedit ministerialem ad intromittendum iuxta ipsorum a-em alias «stanya» in bona praedicta.

Ib. XII p. 124 (a. 1444) : item dominus ... existens actor ... contra Dussotam ... sentenciavit primum in a-e termini alias «vstanu» termini.

Cf. ASTO III 1 ASTANTIA I 1 ASTATIO ASTITIO I ASTITITIO.

II. singulare: niestawienie się na rozprawę sądową; actus in iudicio non comparendi

AGZ XII p. 124 (a. 1444) : Martinus ... sentenciavit nobilem Zauissam in a-e termini alias «w nyeustanu roku».

Cf. G. Cnapius, Thesaurus Polonolatinograecus, Cracoviae 1621, s. v. ̔niestanie na rok̕