- F.
- Th. (adn-)
- S.
- Dc.
a.
dep.
modo usurpatur
StPPP VII p. 469 (a. 1468) : prenominatos ... nobilium numero ascribimus, annectimur et agregamus.ind. perf. act. annexi etc.
CodSil X p. 225 (a. 1381) : villas ... monasterio annexit.
KodWp V p. 175 (a. 1410) : in dotem anneximus et intitulauimus.
*Theiner II p. 276 (a. 1501) : univimus, anneximus et incorporavimus.
FormJ p. 105 : ipsam suis fraternitatibus annexerunt.part. perf. anectus:
Lites I p. 113 (a.1339) : litteram tuo sigillo anectam.inf. fut. pass. annexam fore:
AKapSąd III p. 160 (a. 1512) : ipsam causam fore annexam alie cause.
b.
occurrunt formae verbi
annectare s.
annexare: inf.
praes.
act. annectare (
PrPol App.
p. 80, a.
1399
;
*KodKWil I
p. 603, a.
1501).
gerund. annectanda (
RachJag
p. 62, a.
1393)
; annectandam (
CodSil X
p. 288, a.
1427).
1
pl.
ind.
perf.
act. annexavimus (
ZabDziej IV 2 ,
p. 24, a.
1467)
.]
I.
propr.
1.
przyczepić, przywiązać, przytwierdzić; aliquid adiungere
(praec. Nectendo).
Constr.
sq. dat.
Praec.
sigillum litteris (
KodMp III
p. 44,
a. 1355
et saepius) vel litteram sigillo (
Lites 1
p. 113, a.
1339).
In imagine dicitur de
α. vinculo caritatis:
GALL p. 392 : quos indissolubile caritatis vinculum a-it, nostris quoque praeconiis a-amus.
β. flumine:
HUSSOW. p. 18 v. 244: flumina decurrunt totas ditantia terras, a-unt celeres nummiferasque rates.
2.
przybić; affigere
RachJag p. 62 (a. 1393) : pro clavis ad a-ndum scilindria.
N.
iur.
a-xa parietibus
(de bonis mobilibus)
DokImbr p. 111 (a. 1446) : quae in terram sunt fossa aut parietibus a-xa.
II.
transl.
A.
de rebus
1.
dołączać, dodawać
zwł. w mowie lub
piśmie; adiungere, addere alicui
rei praec. dicendo
vel scribendo.
N.
constr. sq.
quod :
KodWp I p. 360 (a. 1263) : insuper ... a-imus, quod ... omnia privilegia ... sanxivimus.
KodMp IV p. 270 (a. 1432) : resignauit domum ... vicarijs ecclesie catedralis ... isto a-xo quod etc.
2.
włączać, wcielać;
coniungere, attribuere
CodEp II p. 184 (a. 1425) : districtum terre Lublinensis ... ab ecclesia Cracoviensi ... separari, Chelmensi ecclesie provincie aliene ecclesie a-ndum.
N.
α.
iur.
actis
et
abs.
włączać do aktów; actis inserere
Lites I p. 49 (a. 1320) : petens hanc protestationem hiis actis a-i.
APozn I p. 367 (a. 1464) : actum ... tanquam iniquum ... de mandato ... Gregorii ... factum et a-xum cassavimus.
β.
ad electionem (regis)
dopuścić;
i. q. admittere
PP II p. 197 (a. 1450) : dominia predicta ... ad ... eleccionem et coronacionem admittimus, a-imus, includimus.
3.
powierzać, polecać;
committere, commendare
AKapSąd II p. 626 (a. 1477) : unusquisque ... cui cura a-xa est animarum.
4.
iur.
t. t. przekazać komuś na własność;
possidendum tradere
KodKKr I p. 95 (a. 1273) : sortem illam ... duximus a-ndam et perpetuo incorporandam ... ecclesie ... ville Lossoskouiz.
KodMp I p. 321 (a. 1363) : eidem ordini aream ... ascribimus, a-imus, incorporamus ... possidendum appropriamus.Ita saepissime.
Syn.
appropriare (
KodMp I
p. 321,
a. 1363
et saepius); ascribere (
DokSul
p. 358,
a. 1368
et saepius); conferre (
CodVit
p. 38,
a. 1395)
; dare (
CodVit
p. 38, a.
1395)
; donare (
DokSul
p. 358, a.
1368)
; dotare (
ZabDziej IV 2 ,
p. 24, a.
1467)
; incorporare (cf.
supra 20 sqq.
et saepius)
;
; unire (
CodSil X
p. 225, a.
1381
et saepius).
N.
α. summam in dotem altari:
KodWp V
p. 175
cf.
sq.
β.
alicui debita:
APozn I p. 391 (a. 1465) : omnia debita in quibus ... patri eorum quis ... obligatur, ipsis ... equaliter a-ndo.
B.
de hominibus
1.
przyjmować,
zaliczać do...;
admittere, adiungere, ascribere
v.
g.
fraternitatibus (
FormJ
p. 105
)
; participio orationum (
ib.
p. 5
).
Iuxta posita
ascribere, aggregare:
StPPP VII p. 469 (a. 1468) : prenominatos ... nobilium numero ascribimus, a-imus et agregamus.
N.
przydać na towarzysza; socium adiungere
*Lites II p. 353 (a. 1413) : cum ... ad videndum granicies (ed. grenicies) processissemus cum baronibus ... regis Dacie ... nobis a-xis.
2.
pass.
być związanym;
coniunctum esse
v.
g. commercio sanguinis (
CIOŁ. Lib. I
p. 194
)
, consanguineitate (
AGZ V
p. 188, a.
1456)
, affifiitatis gradu (
*Theiner I
p. 175, a.
1322).
III.
part.
perf.
1.
przyległy, sąsiadujący z czymś;
iuxta positus, vicinus
alicui rei.
Syn.
contiguus (
KodWp III
p. 517, a.
1381
;
APozn I
p. 411,
a. 1467)
; coniunctus (
KodPol I
p. 201, a.
1349).
N. abs. loco subst.
przyległości; ea, quae
alicui rei adiacent
PP V p. 70 (a. 1427) : medietatem ... cum omnibus ... pertinenciis, attinenciis et a-xis.
AKapSąd II p. 241 (a. 1464) : duo molendina cum a-xis eorundem videlicet «folusche».
2.
przynależny do
czegoś lub kogoś, związany z czymś lub kimś; qui ad aliquid
(aliquem)pertinet, cum aliqua re vel
aliquo coniunctus est
(cf.
supra
II A 2)
DyplMog p. 29 (a. 1283) : mansos ... iure hereditario firmiter scolthetiaeque indissolubiliter a-xos.
KodMaz(L) p. 79 (a. 1368) : villas ... cum omnibus ... proventibus ac usufructibus ipsis villis adiacentibus et a-xijs.
N.
constr. sq.
cum:
RFil XXIV p. 368 (a. 1428) : secum a-xam ... sapienciam.
JAC. PAR. I p. 89 : cum ... materia tractatus cum praecedenti non sit indissolubiliter a-xa.
N.
α.
dicioni
podległy władzy;
i. q. subiectus
CorpJP III p. 163 (a. 1511) : in locis opportunis, ditioni suae a-xis.
β.
iur.
causa
sprawa związana z inną; quae
alteri causae adhaeret
KodMp III p. 130 (a. 1359) : nisi forte causa fuerit spiritualis vel spirituali a-xa.Cf. StPPP III p. 26 .