- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc. (subst.)
- BJ.
- A.
I.
propr.
1.
geom.
a.
kanciasty, graniasty;
qui angulos
habet.
b.
właściwy kątowi; qui
anguli est
VITELO Persp. p. 128 : superficierum ... passio, quae per terminantes lineas eis accidit, est angulus, ideo radio luminoso consideratio adiacet a-is.
2.
narożny; in
angulo situs.
N.
α.
ager
klin gruntu;
i. q. angulus agri
(cf.
s.
v.
angulus
DŁUG. LibBen I p. 44 : in oppido Dobschycze sunt aliqui agri a-es.
β.
granicies
narożnik graniczny;
termini, qui in angulum coeunt
KodWp III p. 440 (a. 1375) : transeundo de uno colliculo ... usque in Szetchlewo ad granicies a-es.
PP V p. 47 (a. 1426) : incipiendo ... a granicie a-i wlgariter «wangelnicza».
Item
scopulus
kopiec graniczny; in
loco, quo termini hereditatis coeunt,erectus
KodMp IV p. 502 (a. 1450) : a pariete ville Yadowniky et scopulo ipsius a-i alias «od [(ed.] ad) narosznicze».
AGZ VI p. 136 (a. 1469) : circa primos a-es et ultimos scopulos vulgariter «copcze y wakyelnycze».
Ib. VII p. 124 (a. 1470) : in scopulo a-i alias «na narosznem copczu».Ita saepius. Eodem sensu subst. angularis,, -is m.
KodWp V p. 291 (a. 1419) : debent tenere ... vsque ad a-em ville Malischino, Starzenicz et Maslowicz.
Ib. incipiendo a pariete Skrzinszka hoc est ab a-e.
KsgLub p. 21 (a. 1447) : quando a-is primus fundebatur inter Batorz et Piscouicze.
γ.
lapis
kamień węgielny;
qui duas parietes coniungit
(praec.
in imagine de Christo ex
Vlg.
Eph. 2, 20).
Inde
subst.
angulare,,
-is
n.
AKapSąd III p. 337 (a. 1519) : pro muracione domus; ... a-ia secta ex lapide alias «orthy».
Item
a-is aedificatio
założenie fundamentów;
actus fundamenta ponendi
RFil XXIII p. 309 (a. 1444) : ad a-em edificacionem «na zlozienye».
II.
1.
znajdujący się na uboczu;
remotus, inusitatus
KodMaz(L) p. 128 (a. 1398) : una via a-is ducit ad antiquam ecclesiam in Junecz.Cf. ANGULOSUS II 1 .
2.
pokątny; clandestinus,
occultus
ArHist V p. 280 (a. 1392-1412): ut rumore a-i struitur.Cf. ANGULOSUS II 2.