- F.
- Th.
- S.
I.
propr.
1.
ostry koniec, ostrze (igły,strzały, miecza);
cuspis,mucro (acus, sagittae,gladii).
2.
geom.
wierzchołek, szczyt (stożka), kąt
ostry; cacumen, pars summa (pyramidis), angulus acutus
VITELO Opt. p. 370 : patet ... quod semper fiet reflexio ex parte a-is pyramidis speculi.
Ib. p. 195 : immittatur ... ligneae armillae haec regula, donec centrum «d», quod est a-n tabulae aeneae, cadat super speculum.
II.
transl.
1.
ingenii, rationis
et
abs.
przenikliwość,
bystrość umysłu; ingenii
perspicacia et
vis.
N.
locut.:
α.
astutiae
i. q. astutia
SchlUrk p. 389 (a. 1274) : omni impedimento, quod a-e humano possit excogitari astutie pretermisso etc.
β.
cunctarum lucubrationum et meditationum suarum
wszystkie swoje starania;
omne studium
VL I p. 246 (a. 1496) : potentia regalis ... a-n cunctarum lucubrationum et meditationum suarum pro ... fidelium suorum quiete ... defigit.
2.
ostrość, dosadność, uszczypliwość (o mowie); severitas,
acerbitas (de oratione)
DŁUG. Hist. V p. 96 : respondit his Sbigneus cardinalis non quidem solito a-e, sed mira modestia et benignitate.
3.
litterarum
przejrzystość,
jasność, zrozumiałość; evidentia, facilitas
Tom. X p. 6 (a. 1528) : quamquam ... Germanicum sermonem ... non ad plenum callemus, tamen ... earundem literarum mirum quoddam a-n et futurorum casuum providentia effecerunt, ut ... omnia earum sensa probe tenere et deprehendere nobis videamur.
III.
telluris
wyżyna, łan,
niwa; ager in loco edito situs, arvum:
Gregorius Sanoc.
ap.
DŁUG. Hist. IV p. 531 : flore novo pingis patriae telluris a-n.