- Dc.
- L.
- N.
osoba obejmująca bezprawnie jakieś stanowisko; is, qui munus aliquod praeter legem occupat
StPPP I p. 369 (a. 1279) : sanctio adversus i-es et intrusos.
SSrSil II p. 139 (a. 1409) : abbas a sede apostolica non potuit confirmari propter quemdam i-em nomine Cristanum Kobant et sic fuit litigatum ultra XIII annos.
AKapSąd II p. 150 (a. 1446) : nolentes ... audire ... querelas ... Andree plebani et Sigismundi i-is in dictam ecclesiam (cf.] ib. [infra] Sigismundus intrusus [est in eccclesiam in Brzeziny ... et ... heredes de ibidem debent ... Andream plebanum ad possessionem realem ipsius ecclesie admittere).
KodWiel p. 36 (a. 1465) : exequendo praesens mandatum ... Laurentio baccalario i-i scole inibidem inhibui voce alta et intelligibili etc.
Constr.
sq.
gen.
vel in c.
acc.
(ut supra).