- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
I.
propr.
1.
patrzeć,oglądać; aspicere, contemplari.
Additur oculis;
item uno ictu oculi (
JAC. PAR. Tract. fol. A IVb)
.
N.
in imagine oculis pietatis (
KodKKr I
p. 52,
a. 1253)
, oculo cordis (gratuite:
KodPol II
p. 720,
a. 1356)
.
Constr. a. abs. b. sq.
acc. c. sq. in c.
acc.
Praec.
theol.
de Dei contemplatione
CantMAe I nr. 57, v. 11b (saec. XV) : ut ... trinum, unum summum bonum i-amur ... in perhenni lumine.
WROCŁ. EpitConcl fol. h Ib : hec Dei cognitio ... i-etur eternas raciones et altissimam causam, puta suam diuinam essentiam.
2.
widzieć, dostrzegać; oculis perspicere, videre.
Constr.
sq.
acc.
vel
sq.
acc.
c.
inf.
II.
transl.
1.
mieć na względzie,brać pod uwagę, rozważać; considerare, respicere, rationem habere.
Constr.
a.
sq.
acc.
b.
sq.
acc.
c..
inf.
c.
sq.
quod :
KodMp IV p. 130 (a. 1411) : i-ntes, quod de ortu ... claustrum nostrum ... vtilitatem nullam percepisset.Cf. Th. VII 2, 93, 18 sqq.
2.
(sq. dupl. acc.) brać, uważać za kogoś; ducere, putare, v. gr. aliquem tamquam exemplar piae devotionis (
DokMp IV
p. 13, a. 1276)
.