[EXSTINCTIVUS]
s.
EXTINCTIVUS,
-a, -um
(exstinctus, exstinguo)
- S.
- B.
- L.
przynoszący koniec,niszczący; qui finem affert, delet
CodEp III p. 352 (a. 1489) : cum postrema pace pene fratrum Ordinis Cruciferorum e-a ([agitur de pace Thorunensi a. 1466).]