- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
1.
a.
act. rozzłościć, zirytować; irritare, ad iram
commovere.
Constr. sq.
ad (aliquam rem exsequendam).
b.
refl. złościć się, gniewać;
irasci.
c.
pass.
(sq. contra) być źle usposobionym, niechętnym;
invito, inimico animo esse
FormJ p. 78: propter quod (ontra vos e-ri cogimur vehementer. ArPrawn I p. 218 (saec. XV) : vehementer contra te astruimur e-ri.
Ib. V p. 544 (a. 1453) : ville prelatis et canonicis predicte ecclesie, non senioribus vocacione inutilibus vero eidem ecclesie, contraque prelatos et canonicos ac capitulum ... Lanciciense e-ntibus, pensiones, contributiones pro fabrica dicte ecclesie recusantibus et solvere negligentibus ... sed ... utilioribus ... sub annua pensione conferantur et dentur.
2.
wzruszać, zasmucać ,przejmować smutkiem; contristare, sollicitare
DŁUG. Op. p. 152 : uxor nobilis Pelcze ... partu edito moritur ... et dum ... ad sepeliendum induta fuisset, vir astantes cum ingenti ploratu e-bat... dicens: heu me miserum.
II.
nienawidzić?
odisse?
CodVit p. 586 (a. 1423) : nolite fidem apponere, sed eos, qui audent innocenciam puram hominum apud vos sub specie religionis Christiane accusare, velitis e-re et a vestra arcere presencia.