Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DIURNUS

Gramatyka
  • Formydiurnus, , diurnum, diurna
  • Etymologia in edd. aliquando diurnus pro diuturnus legi solet
  • Odmiana -a, -um -i -orum
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajnijakinijaki
Znaczenia
  • I.
    • 1. qui ad diem pertinet, die fit (opp. Nocturnus)
    • 2. pro diei labore solvendus qui mercedem diurnam accipit
  • II.
    • 1. victus pro die datus
    • 2. dies (saec. XVI).
    • 3. horae canonicae, quae dicuntur

Pełne hasło

DIURNUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • Dc.
  • A.
(in edd. aliquando diurnus pro diuturnus legi solet)
I. adi.
1. dzienny, wykonywany we dnie; qui ad diem pertinet, die fit (opp. Nocturnus).
2. płatny od dnia, za dniówkę; pro diei labore solvendus
CodEp II p. 93 (a. 1417) : in vineam domini pro denario d-o segniter proficisci.
CorpJP II I p. 79 (a. 1508) : servos, servitute d-a occupatos, a solutionibus exactionum, praesertim fertonum, liberos esse censemus.
Inde per meton. de hominibus: płatny za dniówkę; qui mercedem diurnam accipit
Tom. I p. 180 (a. 1522) : iidem ... in servitia supra barbarorum morem sevierunt, servitia d-a, opera in agro attrita, in ergastulis habuerunt.
II. Subst. diurnum,, -i n.
1. dzienna racja żywności; victus pro die datus
RachJag p. 224 (a. 1393) : equis dni regis auene pro d-o VIII mens(uras).
2. dzień; dies (saec. XVI).
3. diurna,, -orum n. tzw. godziny kanoniczne; horae canonicae, quae dicuntur
ArHist I p. 348 (a. fere 1450) : forma interdicti in d-is ad unum diem.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)