iur. dawność, przedawnienie, określony w prawie upływ czasu, powodujący utratę prawa lub skargi, bądź nabycie prawa do rzeczy; praescriptio, temporis spatium legibus constitutum, quo praeterlapso ius quoddam
(e. g. ius querelae) amittebatur vel alicuius rei possessio acquirebatur
RHer III p. 78 (a. 1550) : quandoquidem etiam mora d-ae cum periculo et iniuria Jacobi coniuncta esset.Cf. DIUTURNITAS II DIUTIO.