Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISSIMULANTER

Gramatyka
  • Formydissimulanter
  • Etymologia ap. nos saec. XV—XVI comp.
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. occulte, tecte.
  • II.
    • 1. neglegenter, non accurate.
    • 2. per fictam inscientiam, indulgentius.

Pełne hasło

DISSIMULANTER adv.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
(ap. nos saec. XV—XVI) [comp. dissimulantius:
DŁUG. Hist. I p. 363 : metropolitanum Gnesnensem ... dissimulantius suam in regem ... agere censuram].
I. skrycie, tajemnie; occulte, tecte.
II.
1. niedbale, opieszale, z niedbałości; neglegenter, non accurate.
2. umyślnie czegoś nie dostrzegając, ze zbytnią pobłażliwością; per fictam inscientiam, indulgentius.
Praec.
ferre obojętnie znosić; aequo animo tolerare
DŁUG. Hist. I p. 240 : earum nationum ... defectionem Myeczslaus ... d-r ferre quam armis vindicare maluit.
Tom. VIII p. 106 (a. 1526) : que omnia regiam mtem haud latent, sed cum omnia ferre d-r consueverit, nihil aliud preterquam ansam male agendi pluribus reliquit.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)