Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISSIPATIO

Gramatyka
  • Formydissipatio, dissipacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. actus disiciendi, destructio,demolitio
    • 2. dispersio, profusio
    • 3.
      • a. separatio
      • b. depopulatio, devastatio, profusio
      • c. med. destilatio
  • II.
    • 1. propr. dispersi
    • 2. transl. animus vagus

Pełne hasło

DISSIPATIO s. DISSIPACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
I. rerum
1. rozsypanie, zburzenie, zniszczenie; actus disiciendi, destructio,demolitio
TPawIV p. 133 (a. 1406) : ipsos citaverant pro d-e graniciarum vulgariter «o przeorane graniczę».
AGZ XII p. 435 (a. 1458) : qua aggeris d-e alias «rosipanim» dampnificasti ipsum in totidem.
KodTyn p. 508 (a. 1478) : se ipsa d-is scopulorum iniuria gravatum exponebat.
Ita saepius.
Syn.
destructio ( StPPP VI p. 103, a. 1518).
2. rozrzucenie, rozsypanie; dispersio, profusio
AGZ XV p. 228 (a. 1485) : condempnabilis ... pro d-e tritici et siliginis in domo ipsius.
3. meton.
a. oderwanie czegoś; separatio
AGZ XIX p. 336 (a. 1469) : eadem bona ... absque aliquali divisione et d-e seu disceptacione pace fruant (sic ) sempiterna.
b. zniszczenie, spustoszenie, zmarnowanie; depopulatio, devastatio, profusio (bonorum, terrae et abs.).
c. med. nieżyt; destilatio
GLb p. 32 : dissinteria «czyrvonka», passio quaedam seu d-o interiorum seu intestinorum cum egestione sanguinolenta.
II. hominum
1. propr. rozproszenie; dispersi o (saec. XVI).
2. transl. roztargnienie; animus vagus
ArHist XII p. 345 (a. 1344) : bibiciones et quandoque comestiones, que religiosis d-em inducunt.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)