Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce - eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum

DISSIMULANTER

Gramatyka

Formydissimulanter
Etymologia ap. nos saec. XV—XVI comp.
Odmiana
Część mowyprzysłówek

Znaczenia

I. skrycie, tajemnie

II.
- 1. niedbale, opieszale, z niedbałości
- 2. umyślnie czegoś nie dostrzegając, ze zbytnią pobłażliwością

Pełne hasło

DISSIMULANTER adv.

F.
Th.
Bl.

(ap. nos saec. XV—XVI) [comp. dissimulantius:

DŁUG. Hist. I p. 363 : metropolitanum Gnesnensem ... dissimulantius suam in regem ... agere censuram].

I. skrycie, tajemnie; occulte, tecte.

II.

1. niedbale, opieszale, z niedbałości; neglegenter, non accurate.

2. umyślnie czegoś nie dostrzegając, ze zbytnią pobłażliwością; per fictam inscientiam, indulgentius.

Praec.

ferre obojętnie znosić; aequo animo tolerare

DŁUG. Hist. I p. 240 : earum nationum ... defectionem Myeczslaus ... d-r ferre quam armis vindicare maluit.

Tom. VIII p. 106 (a. 1526) : que omnia regiam mtem haud latent, sed cum omnia ferre d-r consueverit, nihil aliud preterquam ansam male agendi pluribus reliquit.

Ita saepius.

DISSIMULANTER

Pełne hasło

Więcej

Słowniki

Korpusy

Lista haseł