- F.
 - Th.
 - Bl.
 - S.
 - A.
 - N.
 
               I.  
               
            
                  1.  
                  niepodobny, różny, odmienny, inny;  non similis, dispar, diversus. 
                  
                  
               
                        Additur 
                      
                                                
                  
                      longe ( 
                        
                           DŁUG. Hist. I 
                           
                           p. 242
                           ).  
                      
                  
                                            
                        N.  phil. 
                                                
                     
                      
                     
                                            
                  BYSTRZ. AnalPost fol. k IVb: [ omnis scientia habens pro subiecto quidditatem quidditatiue d-em potest demonstrare a priori et propter quid suum subiectum esse.
Id. AnalPr fol. l IVb: sit status in conuertente si sit similis quantitatis cum conuersa et si sit d-is.
Id. ParvLog fol. X IIIb: est autem alia diuisio positionis, qua diuiditur positio in positionem conuertibilium passionum similium et d-um.Ita saepius.
                        Constr.  
                        
                      
                                                
               
                     
                     a.  
                     sq. 
                      gen. 
                      
                     b.  
                     sq. 
                      dat. 
                      c.  
                     sq. 
                      in  
                     c. 
                      abl. 
                      
                     
                                            MPH IV p. 231 (saec. XIII) : nolens gentem Polonorum diucius aliis fidelibus in observacione annualis ieiunii fore d-em.d. sq. per :
BYSTRZ. ParvLog fol. Y Ib : concedenda est, quia d-is per positum.
                  2. 
                  nierówny (gorszy) pochodzeniem;  genere impar, inferior 
                  
            TPaw IV p. 437 (a. 1391) : iurat sicut post offensum malorum verborum Miczkonem Tomko vulneravit existens suus d-is.
StPPP II p. 360 (a. 1431) : Anna ... actrix habet terminum contra ... uxorem Johannis ... pro eo, quia existens sibi d-is mala verba eidem intulit.
ArHist VIII p. 469 (saec. XV in.in) : ipsum asserens esse ignobilem siue in genere nobilitatis d-em.Cf. etiam AGZ XVIII p. 87 (a. 1473) ; StPPP VII p. 346 (a. 1434) et saepius. Occ. sensu latius translato
KomKadł p. 386 : Vincencius ... d-em seu insufficientem se reputans ad officium rationalitatis ... peragendum causam subterfugij quesiuit.
               II. 
               niegodny, nieodpowiedni;  minime aptus, inconveniens 
               
         StPPP IV p. 207 (a. 1420) : clerici nec ... calciamenta vel aliqua deferant in colore, forma aut materia contraria vel d-ia religioni sui ordinis.Nescio an huc etiam pertineat
AGZ XVII p. 87 (a. 1473) : Johannes ... verbis contra ius d-bus locutus adversus Nicolaum.