- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- L.
[comp.
delectabilior :
NIC. BŁ. Serm. III
p. 42
:
quid delectabilius gloria nominis huius Iesu.
Cf.
infra 44.
ArPrawn I p. 218 (saec. XV) : tanto delectabilior ... quanto comendabilior.
AKap p. 291 (a. 1543) : libris ad legendum necessariis et delectabilioribus.
Cf.
Th.
V 1, 417, 65 sqq.
plus delectabilis :
AKapSąd III
p. 120 (a. 1508)
:
pulcriores, amabiliores et plus delectabiles feminas.
superl.
delectabilissimus: ZABOR. Tract. p. 32 : talis vita est delectabilissima et suavissima (cf. id. Coel. fol. A VII b).
GŁOG. Alex. II fol. d IIa
:
vita substantiarum separatarum est delectabilissima.
Cf. Th. V 1, 418. 2.]
przyjemny, miły, rozkoszny; iucundus, gratus, dulcis
1.
de hominibus:
syn.
et iuxta posita pulcher, amabilis cf.
,
commendabilis cf.
2.
de
rebus
a.
concr.
Additur
visu
(de luce
DŁUG. Hist. IV
p. 597
)
, aspectu
(de structura domus
VAdAnt
p. 36, v. 12
; cf.
Vlg.
Gen. 3, 6),
ad legendum
(de libro
SSrSil I
p. 259,
a. 1489).
Occ. sensu praegnanti: przyjemny w smaku, smaczny; suavis saporis
NIC. BŁ. Serm. I p. 265 : carnes d-iores sint piscibus.
b.
abstr. ,
v.
gr. sapor (
GŁOG. Anim. fol. O IV a)
, spectaculum (
CodVit
p. 1005, a. 1416)
, vita (cf.
et 32),
corollarium (i. conclusio
NIC. BŁ. Serm. I
p. 18
)
;
etiam adventus Christi (
ib.
p. 22
;
JAC. PAR. Serm.
fol. 7a
).
Adduntur
adv.
vel
locut.
adv.
ineffabiliter (
MARTIN. OP. Serm.
p. 168
)
, super omnia (
NIC. BŁ. Serm. II
p. 294
)
, super mei et favum (
FormJ
p. 14
).
Syn. et iuxta posita
suavis cf.
Opp.
horribilis (
DOBCZ. Ars fol. a IVa)
, terribilis (
NIC. BŁ. Serm. I
p. 22
).
Constr. ad
1—2: a.
abs.
b.
sq.
dat.
CodVit p. 1005 (a. 1416) : d-e spectaculum est angelis.
NIC. BŁ. Serm. I p. 18 : tria correlaria d-ia mentibus deuotis.Ita saepius. Cf. Th. V 1, 418, 34 sqq.
Praec. phil.
bonum
(Gr.
το ἀγαθόν)
FormJ p. 82 : aut ... me propter honestum aut propter d-e bonum dilexistis.
Gramm. p. 160 (saec. XV) : vt patet per Aristotelem primo Ethicorum ... quidquid amamus vel amamus propter bonum vtile, vel propter bonum honorabile, vel d-e.
Ib. infra sciencia habet dulcedinem boni d-is, quia ipsi scientes in ipsa sciencia maxime delectantur.Ita saepius in textibus phil. saec. XV—XVI. Abs. loco subst. delectabile,, -is n. to,co może sprawić przyjemność; id, quo quis delectari potest. Additur gen. mundi ( NIC. BŁ. Serm. I p. 421 ) vel adi. summum (de Deo: ib. II p. 295 ).