- F.
- Th.
- S.
I.
propr. podwajać, mnożyć coś; duplicare, multiplicare.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
c.
sq.
in
c.
abl.
AKapSąd I p. 391 (a. 1450) : c-to sputo (ed. spuco) in suo ore in faciem eius venerandam proiecit.
II.
transl.
1.
powtarzać; repetere, iterare:
Sandivogius de Czechel
ap.
DŁUG. Op. p. 174 : virum Pierii spiritus et iubar Polonicum me compellas et alia multa, meae fragilitati dissona, c-as.
2.
animum
podnosić na duchu;
i. q. addere
SSrSil VIII p. 21 (a. 1459) : animum ibi priora bella c-ant.