- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
starać się dokądś dostać, dążyć, zmierzać; aliquo pergere, aliquid petere.
Constr. sq. acc.
II.
1.
pro subi. sunt homines
a.
żądać, domagać się, wymagać; petere, desiderare, postulare, exposcere.
Praec.
de
petitione muneris publici, exactione tributorum sim.
b.
pragnąć, życzyć sobie; appetere, cupere, optare, requirere.
N. per abundantiam
cupidinem:
DŁUG. Hist. IV p. 405 : non omisit ... Withawdus dux cupidinem coronae magnopere e-re.
c.
prosić; orare, rogare.
2.
pro subi. sunt res: wymagać, potrzebować; poscere, requirere.
Constr. ad 1—2: indicatur quid:
a. sq.
acc.
b. sq.
inf.
c. sq.
enunt.
obi.
c. ut. Indicatur a quo: a.
sq. ab. b. sq. ex.