- Dc.
- L. (-gne-),
- N.
- K.
I.
iur.
t. t. wziąć rzecz jakąś tytułem zastawu (dla zaspokojenia pretensji wierzyciela); aliquid pignoris loco capere (de creditore)
PommUrk V p. 422 (a. 1319) : abbas et conventus ... redditus ... mansorum a possessoribus licite e-bunt et pignus secum deportabunt.
StPPP II p. 192 (a. 1413) : si non soluerit, tunc in ipso et suis kmethonibus e-ri debebit.
N. glossam Pol.
AGZ XI p. 267 (a. 1446) : castellanus ... pro penis suis ... debet e-re alias «wyczensancz» in prefatis bonis.
Constr.
a.
sq.
acc.
*PommUrk VII p. 166 (a. 1327) : damus eidem Johanni ... hos redditus e-ndi potestatem.b. sq. ab cf. supra 32. c. sq. de:
PommQu p. 5 (a. 1399) : pro ... decem marcis debeo ei dare unam marcam redituum ... de meis ... bonis potest illam e-re.d. sq. ex :
PommQu p. 82 (a. 1383) : Henricus vel sui heredes ... habent potestatem e-ndi pactus predictos ex predicta hereditate.e. sq. in c. abl. supra 34.
II.
wziąć coś w dzierżawę, dzierżawić; conducere aliquid
Tom. XII p. 135 (a. 1530) : sunt istae ... villae non magnorum proventuum ... pro XVII marchis Pruthenicis e-tae vix omnes tantum censuant.