- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
I.
propr. ozdabiać, upiększać, stroić;
decorare, ornare
1.
homines.
Saepe
refl.
,
v.
gr.
calamistri tortuositate in crinibus (
KrMU
p. 87,
54, saec. XV in.)
, suavibus et delicatis odoribus (
DŁUG. Op.
p. 257
).
2.
res (praec. aedificia).
II.
transl.
1.
dodawać blasku, wsławiać, uświetniać;
illustrare, celebrare, decorare, v.
gr.
res gestas (per litteras:
PommUrk II
p. 102, a. 1263).
2.
wyposażyć w coś, obdarzyć; instruere aliqua re, donare,
v. gr.
castrum (cum turribus :
DŁUG. Clen.
p. 67
)
,
item
aliquem beneficiis
(
id. Hist. V
p. 521
), bonis artibus (pueros :
Inst.
p. 108
).
Refl. et pass. odznaczać się czymś; praestare, excellere, v.
gr.
dignis et bonis operibus (
KodPol I
p. 127, a. 1288)
,
scientia (
StSyn III
p. 17
).
Constr. ad I—II:
a.
sq.
abl.
b.
sq.
cum,
cf.
et
BiblMus I 2, p. 198 (a. 1474) : ipsas tabulas cum solemni ac laudabili pictura e-ndo.c. sq. per.