Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXORATOR

Gramatyka
  • Formyexorator
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -oris
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. ten kto zanosi błagania, przez prośby coś uzyskuje,(niekiedy prawie tyle co) czciciel
  • II. poseł, wysłaniec

Pełne hasło

EXORATOR, -oris m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • B.
  • L.
I. ten kto zanosi błagania, przez prośby coś uzyskuje,(niekiedy prawie tyle co) czciciel; qui aliquid exorat, exorando impetrat, (interdum i. q.) cultor.
Constr.
a. abs. b. sq. gen. c. sq. apud :
KodTyn p. 135 (a. 1517) : religiosos viros apud Deum ... devotos e-es ... tueri et remunerari.
d. sq. pro:
SSrSil VIII p. 62 (a. 1461) : erimus ... devotissimi e-es pro longeva sanaque vita sanctitatis vestre.
II. poseł, wysłaniec; nuntius
ArHist VIII p. 344 (a. 1499) : volui magnificencie vestre per hunc e-um unum Thartarum dirigere (cf. supra p. 343: alter meus nunccius).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)