Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXERCITATIO

Gramatyka
  • Formyexercitatio, exercitacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I.
    • 1. ćwiczenie, wprawianie się, zaprawa
    • 2. doświadczenie, wprawa, praktyka, biegłość
  • II. wykonywanie czegoś, uprawianie, spełnianie
  • III. rozmyślanie, medytacja

Pełne hasło

EXERCITATIO s. EXERCITACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
I.
1. ćwiczenie, wprawianie się, zaprawa; exercitium, formatio,institutio, eruditio.
Praec. (in universitate studiorum)
ćwiczenie, objaśnianie tekstu; auctoris interpretatio, exegesis ad studiosos habita
Concl. p. 253 (a. 1550) : ne vero huiusmodi e-bus quotidianis nimium graventur.
Ib. p. 332 (a. 1573) : conclusionem factam de e-bus, ad quas bini professores regales diebus legibilibus debebant ... egredi.
Ita ib. saepius. Cf. EXERCITIUM I 1 a EXERCITO I 2.
2. doświadczenie, wprawa, praktyka, biegłość; experientia, sollertia, peritia.
II. wykonywanie czegoś, uprawianie, spełnianie; exsecutio, actio.
N. gram.
Gramm. p. 166 (saec. XV) : si hoc aduerbium V, habens modum dependendi appositum per modum qualificacionis et e-is, preponitur vocatiuo, tunc facit construccionem transitiuam actus exer citati, vt: o Deus, o pie Ihesu.
III. rozmyślanie, medytacja; meditatio.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)