[EXEMPTICIUS]
s.
EXEMTITIUS,
-a, -um
(eximo, exemptus)
- L.
nabyty drogą kupna, kupiony,wykupiony; pretio dato emptus, empticius
Visit. p. 539 (a. 1539) : mansos possessionatos e-os haec habet villa 12 (cf. ib. supra : plebano de agro scultetiali ferto dabatur, post exemptionem scultetiae nihil solvitur).Cf. EMPTICIUS I.