Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXAMINATOR

Gramatyka
  • Formyexaminator
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -oris
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • ten kto bada kogoś (coś), prowadzi śledztwo,sędzia,egzaminator
    • a. abs.
    • b.
      • α. + argenti tzw. brakarz, który sprawdza zawartość kruszcu w monecie
      • β. (in universitate studiorum) egzaminator studentów, zdających egzamin bakalarski lub magisterski

Pełne hasło

EXAMINATOR, -oris m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • H.
  • N.
  • K.
ten kto bada kogoś (coś), prowadzi śledztwo,sędzia,egzaminator; is qui examinat, probat, indagator, explorator, iudex.
Syn.
auditor ( Lites II p. 307, a. 1412).
Constr.
a. abs.
b. sq. gen. rei vel personae.
Praec.
α. argenti tzw. brakarz, który sprawdza zawartość kruszcu w monecie; nummos examinat
KodPol III p. 28 (a. 1236) : de cameris vel macellis carnificum, de bancis pistorum et calcipariorum atque de cameris e-orum argenti.
Cf. EXAMINATORIUM EXAMINO II B 1 BRACARIUS BRACATOR ELECTOR.
β. (in universitate studiorum) egzaminator studentów, zdających egzamin bakalarski lub magisterski; qui studiosorum ad gradus bacalariatus vel magisterii promovendorum scientiam examinat
LibProm p. V (a. 1406) : nullus eligatur in e-em nec in decanum nec aliquis posse eligere habeat decanum, nisi actu regens.
KrMU p. 85 (a. 1432) : in examine seriosum wltum suis e-bus ostendebat ... volebat enim a se e-es quadam seriositate removere.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)