Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EVAGATIO

Gramatyka
  • Formyevagatio, evagacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. (de hominibus) wałęsanie się, włóczęga
    • 2. astr. astr. t. t. (de planetis) wyboczenie
  • II. transl.
    • 1. + mentis roztargnienie
    • 2. rhet. rhet. ekskurs, dygresja

Pełne hasło

EVAGATIO s. EVAGACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • L.
  • A.
I. propr.
1. (de hominibus) wałęsanie się, włóczęga; vagatio, vagi errores.
Praec.
eccl. oddalenie się; discessus
KodKKr I p. 201 (a. 1335) : vt ... in eadem capella iugis memoria perseueret, e-is materia procul mota, volumus, statuimus et firmamus irrefragabiliter obseruandumetc.
KodMp III p. 258 (a. 1372) : altariste eiusdem altaris e-is materia subtracta ... hoc onus petimus inpendendum.
Ita saepius.
2. astr. t. t. (de planetis) wyboczenie; deviatio.
II. transl.
1. mentis et abs. roztargnienie; animus distractus.
JAC. PAR. I p. 133 : esus carnium post se multa solet trahere: ubricitatem ... dissoluciones ... mentis e-em.
NIC. BŁ. Tract. fol. 18b : sequitur pollutio in e-e mentis precipue ex turpi cogitatione.
Syn.
distractio ( ib. fol. 61b ).
2. rhet. ekskurs, dygresja; digressio
CALLIM. Rhet. p. 35 : hisque et huiusmodi e-bus putant maxime illustrari orationem praesertim si coherent et secuntur.
Cf. Th. V 2, 992, 21 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)