Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EQUULEUS

Gramatyka
  • Formyequuleus, aeculeus, eculeus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. młody koń, źrebię
  • II. + aculei?,) narzędzie torturhak, osęka
  • III. błędnie zamiast culleus: miech skórzany

Pełne hasło

EQUULEUS s. AECULEUS s. (saepissime) ECULEUS, -i m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
  • K.
I. młody koń, źrebię; equulus, equi pullus.
Additur
triennalis ( ArPrawn VII p. 229, a. 1566).
II. narzędzie tortur; tormenti genus. Occ. (confunditur c. voce aculei?,) hak, osęka; uncus, harpago
MPH III p. 8 (a. 1275) : dux Lancicie Conradus ... scolasticum ... plagis affectum suspensum e-o interemit.
DŁUG. Hist. I p. 296 : rex principales coniurationis iussit comprehendi et in e-o suspensos interfici.
Glossa Pol.
RFil XXIV p. 361 (a. 1446) : in e-um «na oszaką».
III. błędnie zamiast culleus: miech skórzany; perperam pro culleo:
ArPrawn VII p. 207 (a. 1566) : quisquis impia manu ... parentes necauerit ... insutus in e-um cum gallo galinaceo, cane, vipera, fele in profundum profluentem iactetur.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)