- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- A.
- L.
I.
rhet.
t. t. emfaza, figura retoryczna polegająca na wzmocnieniu wyrazistości wypowiedzi; orationis significatio aucta et amplificata (saec. XV—XVI).
II.
sensu latiore
locut.
cum emphasi
w szczególności, zwłaszcza; praecipue
Tom. VI p. 185 (a. 1522) : in Suecia«karli» ...viros significant,cum e-i eos, qui presenti animi vigore prestent.