Elektroniczny Słownik Łaciny Średniowiecznej w Polsce - eLexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum

Gramatyka

Formyemphyteuticus, empheteticus, emphiteoticus, emphiteticus, emphiteuticus, emphitheoticus, ephitheuticus, emphyteuticus
Etymologiałacina starożytna
Odmiana -a, -um -i
Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
Rodzajmęski

Znaczenia

EMPHYTEUTICUS, -a, -um scr. empheteticus,, emphiteoticus,,emphiteticus,,emphiteuticus,,emphitheoticus,,ephitheuticus

I. adi. (de iure, contractu, titulo, modo) dotyczący dzierżawy zwanej emfiteuzą; qui ad emphyteusim (cf. s. v. ) spectat

CodSil IV p. 27 (a. 1361) : vendidit ... suum allodium ... cum plena facultate exponendi pro annua pensione seu locandi jure rusticario vel e-o.

KodTyn p. 180 (a. 1398) : allodium suum ... cum omnibus ... fructibus, pertinentiis et iuribus, velut ad ipsum pertinebat e-o iure ... vendidisse.

Ita saepius.

II. subst. emphyteuticus,, -i m. dzierżawca na prawach emfiteuzy; qui agrum illo iure conductum colit

LhnUrk I p. 308 (a. 1337) : civitatem nostram Strelyn cum ... pheudis pheudalibus, vasallis vasallaiis, e-is et ad glebam astrictis hominibus etc.

Ib. II p. 131 (a. 1337) : civitatem ... cum ... iuribus, dominiis, libertatibus ... pheudis pheudalibus, e-is et ad glebam astrictis.

Cf. EMPHYTEUTA.