- F.
- Th.
- Bl.
I.
1.
act. wydalanie (z ciała), wydzielanie; purgatio (alvi).
2.
pass.
wydzieliny, odchody;
excrementa.
N.
GŁOG. Alex. I fol. F IIIa : bombix est vermis, ex cuius e-e fit sericum.In imagine
NIC. BŁ. Serm. II p. 182 : quid enim sunt aurum et argentum ... nisi quaedam terrae e-es et stercora.
II.
wykopywanie (ziemi); fossura
DŁUG. Op. p. 273 : inaquosa erat sui coenobii et arida tellus, nec habebat fontes perennes, sed profunda terrae e-e tantummodo fabrefactos.Cf. Th. V 2, 247, 75 sqq. Occ. wyrzucenie (z grobu); eiectio (cadaveris e tumulo)
DŁUG. Hist. IV p. 236 : quod regium corpus piscator offendens, in suo tugurio sepelivit, vilemque e-em vilior sepultura secuta est.