- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
- N.
I.
trans.
1.
(animantia)
wypędzić, wygnać; expellere, eicere.
2.
(res)
usunąć, przyczynić się do zniknięcia; tollere, evanescere facere.
Constr. ad
1-2:
a.
sq.
ab:
KodMaz(L) p. 19 (a. 1256) : ipsum eiecit et a suo patrimonio ... e-uit.
VHedv p. 613 : dum ... languores ... e-ret a carne.
DŁUG. LibBen III p. 437 : requisivit, quatenus ... abbas hostem communem ... a se e-ret.Ita saepius. Cf. Th. V 2, 211, 66.
b.
sq.
abl.
PEREGR. fol. q IVa : lupum accurentem morsibus et clamoribus e-uit.Cf. Th. V 2,211,72.
c.
sq.
adv.
DŁUG. Op. p. 13 : voluptates carnales ... longissime e-ns.
II.
intrans.
confunditur
c.
verbo effugiendi;
uciekać
CodVit p. 715 (a. 1426) : anno preterito quinque nostrorum hominum ad terram vestram e-erunt.