- F.
- Th.
- S.
I.
1.
trwanie, istnienie, moc, trwałość; salus, diuturnitas, firmitas, robur.
Locut.
duramentum habere i. q. exsistere (
Hist. II
p. 107
).
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
gen.
subi.
(ecclesiae;
syn.
subsistentia:
LibBen I
p. 256
). c.
sq.
gen.
obi.
LibBen I p. 6 : scripturam ... regestratam ... redegi ad memoriam et d-um posterorum.
2.
to, co dodaje trwałości, utwierdza; firmamentum
Hist. V p. 225 : necessitas et difficultas extrema, rerum omnium efficacissimum d-um.
II.
wytrwałość; perseverantia, obstinatio
Hist. V p. 457 : legatus subsistere in Thorun perseveravit suoque huiusmodi mirabili d-o ... consiliarios ... ne abirent circa se continuit.